Het werk van ziekenhuisverpleegkundigen werd ingrijpend veranderd door de Covid-19-pandemie. De samenstelling van de teams wijzigde en leidde tot meer eenheid en gelijkwaardigheid tussen zorgverleners. Dat blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten deze zomer zijn gepubliceerd in BMC Nursing. Voor de studie zijn 26 zorgverleners, onder wie verpleegkundigen, geïnterviewd. Zij werkten in hetzelfde ziekenhuis.
Meer respect en autonomie
‘Deze studie toont aan dat verpleegkundigen hun werkomgeving tijdens de Covid-19-pandemie positief hebben hervormd’, zegt medeauteur Eline de Kok op de website van V&VN. ‘Ze droegen bij aan innovatieve oplossingen in een veranderende omgeving. Dat leidde tot meer respect voor hun kennis en vaardigheden, meer autonomie en een betere ondersteuning door het management.’
Zij vertelt ook dat verpleegkundigen ervoor zorgden dat ze steun van hun managers kregen. ‘Niet alleen voor nieuwe noodzakelijke werkroutines, maar ook voor het faciliteren van voldoende apparatuur en het krijgen van aandacht voor hun fysieke en mentale welzijn.’
Samen doen
Een citaat van een verpleegkundige in het artikel illustreert de toegenomen gelijkwaardigheid: ‘Het was geweldig! Er waren ook plastisch chirurgen en gynaecologen. Ze zeiden: “Laten we het allemaal samen doen!’ Ik vond het eigenlijk een hele goede sfeer.”’
Een andere respondent: ‘Iedereen hielp elkaar. Dus draaiden we allemaal om de beurt IC-patiënten van hun rug op hun buik. Normaal gesproken zouden artsen dit niet doen, maar nu deed iedereen zijn duit in het zakje.” Volgens sommige respondenten is de verklaring voor dit gedrag dat iedereen dezelfde beschermende kleding droeg. Anderen denken dat de saamhorigheid werd bevorderd door een gedeeld gevoel van wanhoop dat de coronapandemie veroorzaakte.
Meer onderzoek nodig
De auteurs brengen nuances aan bij de onderzoeksuitkomsten. De resultaten zijn gebaseerd op een studie in één ziekenhuis en onder een beperkte groep. Verder kan de mening van de deelnemers zijn beïnvloed door verhoogde stressniveaus en gevoel van opluchting kort na de eerste golf van de pandemie. De Kok: ‘Dat kan zijn veranderd na de tweede en volgende golven. Er is meer lange-termijnonderzoek nodig om het effect van tijd op de mening van de deelnemers te onderzoeken.’
Hoofdauteur van het artikel is Annemarie de Vos, lector Continue Professionele Ontwikkeling van Verpleegkundigen. Zij is verbonden aan Fontys Mens en Gezondheid, Avans Centre of Expertise Perspectief in Gezondheid en het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ).