Over de term regieverpleegkundige is veel te doen geweest. We herinneren ons bijvoorbeeld allemaal de discussie over de Wet BIG II in 2019. Toch hebben de universitair medische centra (UMC’s) er nu voor gekozen de functie van regieverpleegkundige te introduceren.

Meerwaarde

Elke UMC vult de functie zelf in, maar baseert zich daarbij op een landelijk kader. De COVID-19-crisis heeft het idee versterkt dat gedifferentieerde inzet van verpleegkundigen van meerwaarde kan zijn voor de (kwaliteit van) zorg. Op deze manier kunnen verpleegkundigen beter en sneller inspelen op veranderingen. Daarnaast biedt de functie meer loopbaanperspectieven. Dat kan bijdragen aan het binden en boeien van verpleegkundigen. Naar verwachting leidt het ook tot minder verloop.

Zorgvernieuwing

De regieverpleegkundige richt zich op specifieke taken en verantwoordelijkheden op het gebied van coördinatie, kwaliteit en zorgvernieuwing. Het uitgangspunt is dat iedere verpleegkundige, ongeacht het diploma, recht heeft op loopbaan- en ontwikkelingskansen. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar de diploma’s, maar ook naar ervaring, talenten, wensen, ambities en motivatie. Zo sluiten de UMC’s aan bij een gezamenlijke verklaring tussen zorgbranches, V&VN en vakbonden, die dat uitgangspunt hebben onderstreept.

Positieve resultaten

De uitkomsten van veel proeftuinen waar functiedifferentiatie is ingevoerd zijn positief. Verpleegkundigen ervaren meer werkplezier, betere samenwerking, minder werkdruk, meer teamgevoel én tevredener patiënten. Op deze ervaring bouwen de UMC’s nu voort met hun functie van regieverpleegkundige.