Deze zomer werkt VWS met alle veldpartijen hard aan zorgakkoorden en -programma’s. Elke partij heeft een eigen agenda versus de agenda van de minister. Het is spannend wat het resultaat zal zijn. Ook voor de beroepsgroepen die V&VN vertegenwoordigt. Want als één ding opviel in het coalitieakkoord, is het dat verzorgenden, verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten niet genoemd werden.

In de eerste conceptteksten van het Integraal Zorgakkoord, het akkoord voor zorgverzekeringswetzorg, helaas ook niet. Dat is onvoorstelbaar na twee jaar coronacrisis. Onvoorstelbaar ook met twee ministers die deze beroepsgroepen zó goed kennen van dichtbij.

Twee jaar geleden schreef ik dat ons beroep eindelijk aandacht en respect kreeg vanuit de samenleving. Er is niets meer van te merken. Men is bezig met de economische crisis, de problemen met de gasprijzen en de vliegvakanties met lange wachtrijen in de hallen op Schiphol. Begrijpelijk, maar het wringt.

De extreem lange wachttijden voor de zorg zijn nu eenmaal niet zichtbaar in een hal. Het personeelstekort in de zorg is alleen voelbaar voor wie al heel lang wacht op een ingreep. Het moet echt anders. Er moeten nieuwe collega’s bij. Een marktconform salaris is hard nodig. Veel collega’s vinden dat staken niet kan in de zorg. Ik denk dat het niet anders kan. Stop met de basale zorgverlening of draai zondagsdiensten. Laat zien en voelen dat het zorgstelsel in elkaar zakt zonder ons.

Nog veel belangrijker dan een realistisch salaris is het dat we met elkaar werken aan het aantrekkelijk maken van het beroep. We moeten met moderne middelen, zoals kekke filmpjes op TikTok of Insta, toekomstige studenten en leerlingen laten zien waar je als verzorgende en verpleegkundige van betekenis kan zijn. Niet denken dat mensen dat wel weten. We moeten er staan en laten zien wat doen. Speak up!