Zo luidt het dringende verzoek van zorgbestuurders, prominenten en hoogleraren in een eerder deze maand verschenen manifest link toevoegen: https://drive.google.com/file/d/1UAu7Z7cvlLskQMKOkFofJB8TJTkCshnW/view. Zij schreven de woorden in de wetenschap dat het aantal coronapatiënten al een paar weken opliep. Hun argumentatie: de vorige lockdown heeft in verpleeghuizen veel verdriet veroorzaakt onder bewoners en naasten. Datzelfde geldt voor zorgorganisaties in de verstandelijk gehandicaptenzorg.

Mee rust

Toch waren de gevolgen voor de stemming en het dagelijks functioneren niet uitsluitend negatief. Veel bewoners bleken juist baat te hebben bij meer rust op de afdeling. Ook het niet voortdurend geconfronteerd worden met medebewoners leidde tot minder conflicten. En in een aantal gevallen bleek minder contact met mantelzorg positief voor de bewoner, omdat het dagelijks afscheid moeten nemen leidde tot veel onrust.

Zorg op maat

Als zorgverleners kunnen we hiervan leren. Geen looproutes meer dwars door de huiskamer tijdens de maaltijden, niet per se alle bewoners aan een gezamenlijke maaltijd verwachten met onwrikbare vaste zitplaatsen. Kortom, meer stilstaan bij wat zorg op maat eigenlijk betekent voor individuele bewoners en hun mantelzorgers.

Meer risico

Mogelijk leidt dat tot meer risico op corona, maar daar is dan ook bewust voor gekozen door de bewoner (als dat mogelijk is) en de mantelzorg. Waarbij afspraken met de mantelzorg om te participeren in de zorg gemaakt zouden kunnen worden wanneer corona bij hun naaste daadwerkelijk optreedt. Want professionele hulpverleners lopen steeds meer tegen hun grenzen aan.