Amsterdamse huisartsen ontfermen zich met zuurstof over coronapatiënten, zodat deze vervroegd kunnen worden ontslagen uit het ziekenhuis. Eens per dag beeldbelt de huisarts met de patiënt om te informeren naar zijn saturatiewaarden en zijn conditie te bekijken en te bespreken. Voorwaarde is wel dat er nog iemand anders in huis woont en dat de patiënt het aandurft. Dit experiment gaat vast lukken, want het is goed te overzien.

Praktijkverpleegkundige

Het wachten is vervolgens op de huisarts die deze taken overhevelt naar de praktijkverpleegkundige; zij kan deze zonder problemen overnemen. En dit leidt dan weer tot het besef dat veel meer behandelingen in de thuissituatie kunnen plaatsvinden die tot op heden worden geboden op de afdelingen en poliklinieken van het ziekenhuis. De ervaring met technologische middelen om de patiënt thuis te monitoren, helpt daarbij. Want ook chemokuren en immuuntherapie kunnen (deels) thuis worden gevolgd door gespecialiseerde wijkverpleegkundigen of verpleegkundigen uit het ziekenhuis die de pomp controleren of het infuus aanbrengen.

Verrijking taken

24 procent van de oncologische patiënten heeft inmiddels een voorkeur voor thuisbehandeling, blijkt uit onderzoek van de Nederlandse Federatie voor Kankerpatiënten (NFK). Ook immunoglobuline wordt steeds vaker thuis subcutaan of intraveneus toegediend door verpleegkundigen. Patiënten waarderen deze dienst met een 8,9. Voordelen van een behandeling thuis zijn: minder wachttijd, minder reistijd en minder kans op ziekenhuisinfecties. Er is geen noodzaak tot uitbreiding van bedden in crisissituaties. En voor verpleegkundigen leidt het tot verrijking van hun taken.